Życie w KhorinisRP

Znak Aard

W Starszej Mowie słowo „aard” oznacza „górny”, „najwyższy”, jednakże nazwa znaku jest myląca. To jeden z prostszych czarów psychokinetycznych, który polega na pchnięciu energii w wybranym kierunku. Jego siła zależy od woli i koncentracji rzucającego czar.
Łańcuch pękł, srebrne ogniwa, jak deszcz, sypnęły się na wszystkie strony, dzwoniąc po kamieniu. Zaślepiona wściekłością strzyga runęła do ataku, wyjąc. Geralt czekał spokojnie, uniesioną prawą dłonią kreślił przed sobą Znak Aard. Strzyga poleciała w tył kilka kroków jak uderzona młotem, ale utrzymała się na nogach, wyciągnęła szpony, obnażyła kły.

Znak Igni

Pochodząca z łaciny nazwa oznacza „ogień” i bardzo trafnie definiuje działanie tego Znaku. Wytworzony płomień może mieć różną siłę i wielkość. Znaku można użyć do rozpalenia ognisk, przepalenia więzów, oraz np. lutowania garnków.
– Geralt! – krzyknęła nagle Yennefer, kurcząc związane nogi i nagłym rzutem wpychając je pod wóz, pod wykręcone do tyłu, skrępowane ręce wiedźmina. – Znak Igni! Przepalaj! Wyczuwasz powróz? Przepalaj, do cholery! (...) Więzy puściły w momencie, gdy obrzydliwy, mdlący odór przypiekanej skóry stał się nie do wytrzymania.

Znak Quen

Znak tworzący wokół rzucającego magiczną barierę ochronną mogącą odbijać mniejsze pociski (np. kamienie, strzały itd.). Jej działanie jest jednak ograniczone i obiekty lecące z większą prędkością (np. bełty) mogą ją pokonać wytracając jednak część impetu.
Z tłumu poleciał kamień, dźwięknął o bruk. Za nim drugi, przelatując tuż nad ramieniem Geralta. Wiedźmin, wyprostowany, uniósł obie dłonie, wykonał nimi szybki gest. Tłum zaszumiał, kamienie poleciały gęściej, ale Znak odpychał je na boki – mijały cel chroniony niewidzialnym obłym pancerzem.

Znak Aksji

Znak ten to psychiczna fala, powodująca oszołomienie celu, lub też dająca nad nim ograniczoną kontrolę. Wiedźmini używali go np. do uspokojenia konia, lub nałożenia na siebie by uspokoić się i skupić na celu.
Klacz targnęła łbem, zarżała dziko, zatupała, zatańczyła na ścieżce, wzbijając kurzawę zeschłych liści. Geralt, oplatając szyję konia lewym ramieniem, dłonią prawej ręki, złożywszy palce w Znak Aksji, wodził nad łbem wierzchowca, szepcząc zaklęcie.

Znak Yrden

Znak Yrden – wiedźmini używają tego znaku, by wytworzyć wokół siebie ochronną barierę. Drzwi, rygle czy wieka znajdujące się pod jego działaniem zostają magicznie zabezpieczone. Rzucenie polega na narysowaniu symbolu tego Znaku na obszarze, który rzucający chce chronić. Gdy przedmiot z namalowanym symbolem zostanie poruszony, magia zniknie.
Zasunął pokrywę dopiero wtedy, gdy z góry usłyszał znów ryk strzygi. Położył się na wznak obok zmumifikowanych zwłok Addy, na płycie od wewnątrz narysował Znak Yrden. Na piersiach położył miecz i postawił maleńką klepsydrę wypełnioną fosforyzującym piaskiem.

Znak Heliotropu

Znak obronny, składany przez wiedźminów celem zamortyzowania impetu nakierowanych na nich zaklęć lub innego rodzaju energii (np. fali dźwiękowej), nie chroni on jednak przed np. strzałami, bełtami czy innymi pociskami zadającymi fizyczne obrażenia. Podczas składania Znaku należy skrzyżować przeguby rąk.
Fala dźwięku uderzyła w wiedźmina jak taran, pozbawiając oddechu, miażdżąc żebra, przeszywając uszy i mózg cierniami bólu. Lecąc do tyłu, zdążył jeszcze skrzyżować przeguby w Znak Heliotropu. Czar w znacznej mierze zamortyzował impet, z jakim wyrżnął plecami o mur, ale i tak pociemniało mu w oczach, a reszta powietrza wyrwała się z płuc wraz z jękiem.